วีซ่ากับโรคไตระยะ3 ก่อนเข้าระยะสุดท้าย
ลูกแม่เป็นวีซ่าเป็นสาวน้อยพันธ์ปอมเมอราเนียน อายุ 13 ขวบ เสียชีวิตเมื่อ 17 มีนาคม 2561 เมื่อเดือนเมษายน ปี 2560 วีซ่ามีอาเจียนแบบน้ำลายออกมา ไม่ยอดทานอาหารทุกสิ่งทุกอย่าง จนต้องไปหาหมอที่โรงพยาบาล ตรวจเลือด เอกซ์เรย์ จนพบว่า ค่าเกลือแร่ในร่างกายไม่ปกติ ค่าไตสูง ค่ากรดในเลือดสูงจากของเสียคั่งในเลือด ปากวีซ่าจะมีกลิ่นอะซิโตน ซึ่งเป็นกลิ่นเฉพาะตัว หมอระบุว่าเป็นไตวายระดับ3 วีซ่าจำเป็นต้องนอนที่โรงพยาบาล เพื่อให้น้ำเกลือ ปรับค่าไต ลดการคลื่นไส้อาเจียน ผ่านไป 2 สัปดาห์ของการรักษา แต่ไม่มีท่าทีการอาเจียนจะลดลง ในสัปดาห์ที่ 2 หมอระบุเพิ่มเติมว่า วีซ่ามีการอักเสบของตับอ่อน ซึ่งเป็นโรคที่แทรกขึ้นมา ยาทุกตัวในโรงพยาบาลไม่สามารถควบคุมอาการคลื่นไส้ อาเจียนได้เลยตั้งแต่วันแรกที่เข้าโรงพยาบาลรวม 2 สัปดาห์ แต่มีอจ.แพทย์ท่านหนึ่งเป็นอจ.แพทย์ที่โรงพยาบาลเกษตรที่มาตรวจคลินิกพิเศษด้านหัวใจแนะนำว่าควรใช้ยาตัวนี้ Serenia เพื่อลดอาการอาเจียน ซึ่งตอนนั้นโรงพยาบาลแห่งนี้ไม่มี!!!
หลังจากนั้นขอเปลี่ยนที่รักษา คิดว่าอยู่ที่นี้มีแต่3 วันดี 4วันไข้ เป็นแบบนี้ต่อไปวีซ่าคงไม่ไหว ซึ่งไม่ใช่ว่าโรงพยาบาลนี้รักษาไม่ดีนะคะ แต่เพียงแค่ไม่มียาตัวนี้เท่านั้นเอง
และที่ตามมา ค่าใช้จ่ายที่วีซ่าไปนอนรักษาที่โรงพยาบาลนี้ใน2 อาทิตย์ รวมแล้วคนจ่ายสาหัสเลยทีเดียว (คืนละ 5,000-10,000฿) แต่เชื่อว่าหลายคนน่าจะคิดเหมือนว่า หากว่าต้องจ่ายแพงก็ขอให้หายจริงๆ ซึ่งมี๊ยอมเอาเงินซื้อชีวิตยื้อเวลาของวีซ่าให้นานที่สุด
สภาพภายในร่างกายวีซ่า
สภาพภาพภายนอกร่างกายวีซ่า
😭 ขนร่วง
😭 คลื่นไส้ อาเจียนกินไม่ได้ ซึม แต่ยังเห่าได้บ้าง
😭 ถ่ายสีดำเหลว แต่ไม่ชัก
นึกถึงแล้ว สงสารจับใจ เครียด งานการแทบไม่ได้ทำเลยคะ แต่พวกเราไม่เคยสิ้นหวัง สู้ทั้งน้ำตา เพราะแววตาวีซ่าเข้มแข็งมาก ตอน2ทุ่มมุ่งตรงไปที่รพ.เกษตร เพื่อขอให้รพ.เกษตรช่วยฉีดยาลดอาการคลื่นไส้อาเจียน เมื่ออาเจียนลดลง ส่งผลให้วีซ่ากินได้ เมื่อกินได้ค่าเกลือแร่ในร่างกายสมดุล เมื่อร่างกายสมดุล ค่ากรดในเลือดปกติไม่คั่งค้างในร่างกาย ทุกอย่างจะลงตัว และปรับยาทุกอย่างเป็นยากิน แค่นั้นเองที่ต้องการ
เมื่อเวลา 3 ทุ่ม ถึงรพ.เกษตร ได้รับการตรวจแต่ รพ.เกษตรไม่มียา Serenia เครียดเลย จะทำอย่างไรดี หมอที่เกษตรบอกว่า อันนี้เป็นยามนุษย์ ยาสัตว์ยังไม่มี...เอ้ย!!! แล้งงัยละเนี่ย ไม่มีเตียงนอน ไม่มียาให้วีซ่า อีกทั้งคิวรอนอนที่โรงพยาบาลเกษตรเป็น 10 ตัว
สู้คะ!!! โทรขอซื้อยาจากโรงพยาบาลมนุษย์ชั้นนำของประเทศที่โรงพยาบาล ปรากฎมีของคะ แต่ขายให้สุนัขไม่ได้ มี๊ทำทุกทางแล้วนะวีซ่า อย่าให้บรรยายความรู้สึกตอนนั้นเลย ตอนนี้รู้ว่า..การรอความตายที่ยังไม่เตรียมพร้อม...มันเป็นอย่างไร
แต่อะไรก็ไม่รู้...นึกถึงโรงพยาบาลเอกชน5ดาวแถวเลียบด่วนรามอินทราขึ้นมา ไม่เคยไปใช้บริการเลยคะ รีบหาเบอร์ในกูเกิ้ล โทรไป3ทุ่มกว่า เดชะบุญของวีซ่าโดยแท้ โรงพยาบาลแห่งนี้มียา Serenia ซึ่งตอนนั้นหมอเจ้าของโรงพยาบาลกำลังปิดโรงพยาบาล แต่หมอก็นั่งรอวีซ่าปอมเมอราเนียนตัวหนึ่งที่กำลังจะตายเพื่อจะฉีดแก้อาเจียนตัวนี้ จากนั้นกลับบ้านไปนอน จากที่ซึมเศร้าจากการนอนโรงพยาบาลเดิมมา2 สัปดาห์ วีซ่าได้กลับถึงบ้านร่าเริงแจ่มใสมาก หลับสบายทั้งคืนไม่อาเจียนอีกเลย
เช้าวันต่อมา หยุดงานพาวีซ่าไปรักษาต่อที่โรงพยาบาล5ดาวแถวเลียบด่วนรามอินทรา ตรวจเลือด คาสายให้น้ำเกลือไว้ ป้อนยา ฉีดยาเอง ป้อนอาหารไตเหลว ไป-กลับทุกวัน คือเช้าไปส่งวีซ่าที่โรงพยาบาล เย็นไปรับกลับทุกๆวัน จนหยุดให้น้ำเกลือ อาการดีขึ้นตามลำดับ จากมาพบแพทย์ทุกสัปดาห์ ก็เปลี่ยนมาพบทุก2สัปดาห์ จนกระทั่ง 1 เดือนต่อครั้ง
ยาที่ได้รับมีการปรับขนาดยาตามค่าไต ค่าเลือด ในทุกครั้งที่พบแพทย์
ยาที่วีซ่าได้กิน
1.Sangobian บำรุงเลือด
2.Benazepri ลดความดัน
3.Omeprazole ลดกรดในกระเพาะ
4.Lanthanum Carbonate จับฟอสฟอรัสในอาหาร
5.Folic acid
กลับบ้านไป นอกจากวีซ่าจะมียากินเช้า กลางวัน เย็น แล้ว วีซ่าต้องให้น้ำเกลือทุกเช้าทางผิวหนัง 150ซีซี ทุกวัน เป็นเช่นนี้เรื่อยมา แต่แม้สภาพร่างกายภายนอกจะสมบูรณ์ ขนกลับมาอีกครั้ง แต่สภาพไตที่มองไม่เห็นกลับแย่ลงตามลำดับ ในระยะเวลา 1 ปี ซึ่งเป็นระยะเวลาที่เราได้ใช้ชีวิตร่วมกันอีกครั้ง ป้อนข้าว ป้อนยา เพราะวีซ่าไม่ชอบกินอาหารไตเม็ดแข็ง ทั้งสูตรปกติ หรือ ทั้งสูตรซีเล็ค เคยให้กินยี่ห้ออื่นแล้ว น้องปฎิเสธ แต่วีซ่ายอมกินอาหารไตเหลวสูตรปกติยี่ห้อนี้ที่สุด แต่ต้องปั่นเหลวแล้วป้อนด้วยไซริงค์ ขนาดชอบที่สุดแล้วแต่ด้วยสภาวะโรคไต วีซ่าจึงไม่ค่อยอยากอาหาร แม่เลยจำเป็นต้องป้อนแกมบังคับ
วีธีการปั่นเหลวในสไตล์วีซ่า
1.อาหารไต ของ Royal Canin 1 กระป๋อง ใส่เครื่องปั่น
2.น้ำ 200-250 ซีซี เพื่อให้มีความเหลวที่พอดี แบ่งกินวันละ2 มื้อได้ 3 วัน
3.นำอาหารไตที่ปั่นเหลวแล้ว หุ้มถึงพลาสติก ใส่ตู้เย็น
3.โดยใช้Syringe 5- 10ซีซี ดูดได้ ใส่ข้างปากวีซ่า
4.ในมื้อต่อไป แบ่งส่วนที่ต้องการกิน นำไปเข้าไมโครเวฟ
วีธีการให้น้ำเกลือใต้ผิวหนัง
1.เตรียมอุปกรณ์ ต่อสายน้ำเกลือให้พร้อม
1.1 เข็มฉีดยา No.18 สำหรับให้น้ำเกลือใต้ผิวหนัง
1.2 สายน้ำเกลือ ที่ไล่ฟองอากาศในระบบสายเรียบร้อยแล้ว
1.3 Alcohol Pad สำหรับเช็ดผิวหนังจุดที่จะแทงเข็มเพื่อกำจัดเชื้อโรค
1.4 ลำลีแห้งปราศจากเชื้อ เพื่อกดหยุดเลือดหลังถอนเข็มฉีดยา
1.5 0.9% Normal Saline ที่มาร์คปริมาณที่จะให้น้ำเกลือต่อครั้ง (150ซีซี)
1.6 เสาน้ำเกลือ
2. จัดท่านอนตะแคง หรือ นอนคว่ำ ตามที่วีซ่าถนัด มีการปลอบ กอด นวด หอม เป็นการให้วีซ่าผ่อนคลาย เพราะทุกครั้งที่ให้น้ำเกลือ วีซ่าจะเดินหนีตลอด รู้เลยว่าวีซ่าไม่ชอบ วีซ่าเจ็บ แต่มันจำเป็นนะลูกเพื่อยืดชีวิตวีซ่านะ
3.หาตำแหน่งให้น้ำเกลือ ซึ่งจะเลือกบริเวณต้นคอที่มีชั้นผิวหนังที่หนา ดึงขึ้นมาให้เกิดช่องระหว่างชั้นผิวหนังและชั้นกล้ามเนื้อ
4. แทงเข็มให้พอดี ช่องว่างชั้นใต้ผิวหนัง ไม่เลยไปชั้นกล้ามเนื้อ จากนั้นปล่อยให้ผิวหนังกลับสู่สภาพปกติ ปล่อยน้ำเกลือให้ไหลอย่างรวดเร็ว จนครบ 150ซีซี ตามคำสั่งแพทย์ ผิวหนังหลังได้น้ำเกลือจะเป็นก้อนๆ ช่วงเที่ยงๆจะยุบตามปกติ
5. ปิดสายน้ำเกลือ และถอนเข็มออกจากผิวหนัง นำสำลีแห้งปราศจากเชื้อมากดเพื่อหยุดเลือด ในกรณีมีเลือดออกให้กดจนเลือดหยุดไหล หากไม่พบว่ามีเลือดออกสามารถหยุดกดได้เลย
6.เปลี่ยนเข็มทุกครั้งที่ให้น้ำเกลือ และ เปลี่ยนสายให้น้ำเกลือเมื่อน้ำเกลือหมดขวดไปพร้อมๆกันทั้งชุด
ตลอด 1 ปีหลังวีซ่ากลับบ้าน พวกเราเตรียมความพร้อม พาวีซ่าไปทำสังฆทานบ่อยๆ เปิดบทสวดมนต์ และพูดอวยพรให้วีซ่าไม่เจ็บปวดสุขสบายจนวาระสุดท้ายของชีวิตในทุกครั้ง พาวีซ่าไปเที่ยว พาวีซ่าทำกิจกรรมหลายๆอย่าง
สัปดาห์ก่อน วันเสาร์ที่17 มีนาคม 2561 มี๊พาวีซ่าขนฟูตัวเหม็นไปอาบน้ำที่ร้านประจำ มี๊หยุดงานดูแลวีซ่าทั้งสัปดาห์ โดยไม่รู้ว่าวีซ่าจะต้อง..... และพอถึงว้นเสาร์ที่17 มีนาคม มีนัดพบหมอพอดี
คืนวันศุกร์ที่ 16 มีนาคม 2561 ปกติวีซ่านอนเตียง เวลาปวดฉี่ อึ วีซ่าจะเห่าเสียงแหลมเล็กๆ บอกให้อุ้มลงจากเตียง คืนนี้ก็เช่นกัน พออุ้มลงจากเตียงแล้ว วีซ่าไปฉี่ และวีซ่าคงอยากนอนข้างล่าง ไม่ได้เห่าเรียกจนถึงเช้าเช่นปกติ (บางทีวีซ่าจะไม่ขอขึ้นเตียงคนแต่ไปนอนที่นอนตัวเอง) ใครจะคิดว่าวีซ่าจากไปอย่างสงบ ไม่มีวันย้อนกลับมาอีกแล้ว ในเช้ามืดวันที่ 17 มีนาคม 2561 น้ำตาไหลโดยไม่ต้องร้องไห้ ใครเคยไหม..ร้องไห้ไม่มีเสียงร้อง
มี๊ดีใจที่วีซ่ามีเวลาให้มี๊เตรียมพร้อมเพื่อหนู เพื่อตัวแม่เองเป็นเวลา1 ปี ขอบคุณเวลา 13 ปีที่ผ่าน แม่ไม่เคยคิดว่าวีซ่าเป็นหมาแก่เลย วีซ่าคือเด็กน้อยของแม่เสมอ แล้วเราจะได้เจอกัน อย่าลืมแม่นะวีซ่า
ภาพวีซ่า ปอมจรวด2000ปีแสงของแม่
(หน้ายาวเลยมีฉายาว่าปอมจรวด)
ป้าวีซ่า สุดยอดดวงใจของมี๊
